بیدارم و می بینمت رویا به رویا

از پیش چشمم میروی د نیا به د نیا

با تو میان آب و آ تش آشتی بود

در آ تش است از رفتنت دریا به دریا

یکبار د یگر عشق را با خون نوشتند

تعبیر لبخند تو را گلگون نوشتند

تو شروع آسمونی می دونستم نمی مونی
چشم تو آخر دنیاس خودت اینو نمی دونی
داشتن و نداشتن تو گاهی سخته گاهی ساده
اگه راهی اگه بی راه منم و پای پیاده

تا دل ترانه خونه
دل من ترانه خونه
چرا بي تپش بمونه
دل لين ترانه خونه

وقتي آسمون قفس شد
باز هواي قصه پس شد
دم آخر سقوطم
يه ستاره هم نفس شد

هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داري، مال من

اون روزای عاشقونه، مال تو
اين شبای بيقراری، مال من

منمو، حسرت با تو ما شدن
تو ای يو، بدون من رها شدن

آخر غربت دنياست مگه نه
اول دوراهی آشنا شدن

کوچه وقتی که نباشی 
رگ خشکیده شهر 
ماه تو گوش خونه گفته 
دیگه با پنجره قهر 

سقف دلبستگی بی تو 
واسه من سایه نداره
دلم از روزی که رفتی 
دیگه همسایه نداره